In de week van 11 tot 18 juni waren we in Carcassonne: een reis die twee jaar geleden misliep omdat we toe ons vliegtuig hadden gemist. Zo niet deze keer :-)
De ticketten waren al maanden van tevoren bij Ryanair besteld en we konden de checkin thuis al doen, zodat we tot een half uur voor vertrek konden toekomen aan de gate. We namen echter het zekere voor het onzekere en zorgden ervoor dat we ongeveer twee uur vantevoren aankwamen. Dan konden we ook nog rustig lunchen en wat rondkijken in de gloednieuwe terminal.
Na een vlucht van iets meer dan een uur stonden we al in het zuiden van Frankrijk aan de grond en werden we verwelkomd door madame Sheridan, een Engelse die vijf jaar geleden naar Frankrijk is uitgeweken en daar het huisje verhuurt, waar we onze intrek namen. We logeerden op de Place de la Mutualité (hoe toepasselijk!) vlak bij de Rue Trivalle. Dit is een oud straatje met de nodige winkels en restaurants. Een heel gezellige toegangspoort naar zowel de Cité (de ommuurde stad die al bestaat sinds de Romeinen, maar die haar bloei kende rond 1200) als naar de zogenaamde 'nieuwe stad' die dateert uit 1300 maar niet ommuurd is. In elke richting ongeveer een kwartier te voet. Al de eerste avond hadden we een goed restaurant gevonden in de Gargantua. Lekker eten en een gezellige bediening.
Donderdag 12 juni
In de voormiddag stond de markt op de Place Carnot in de nieuwe stad. Daar trokken we naartoe om lekker verse groentjes en fruit te kopen. Op die markt stonden nog echte boeren die met hun eigen oogst naar de markt kwamen: niet te vergelijken dus met onze markten met spul van de veiling. We deden onze voorraad in voor een koude schotel en een belegde boterham. Na de lunch trokken we naar de Cité via de Porte de Narbonne 'één van de twee toegangen' Heel de middag bezochten we het paleis van de graven van Trencavel. Dat bezoek begon met een film over de heropbouw van de stad in 1847, want geloof het of niet, maar de monumentale stadmuren lagen in die tijd in puin omdat ze als bouwmateriaal waren gebruikt voor huizen in de nieuwe stad. Enkele betrokken kunstenaars behoedden de stad voor de complete ondergang en zorgden voor de heropbouw. Nu staat de stad op de unesco-werelderfgoedlijst, en terecht.
Vrijdag 13 juni
Omdat we de vorige dag alleen het paleis hadden gezien, trokken we in de voormiddag terug naar de Cité om de rest van de stad te zien. We wandelden eerst de 3,5 km tussen de twee stadsomwallingen en kregen zo een goed beeld van de immense muren en torens, waarvan er drie nog van Romeinse oorsprong zijn (te herkennen aan de daken met terracotta dakpannen) Na de rondgang dwaalden we rond in de toeristische straatjes en aten we op een gezellig terrasje de typische schotel van de streek: cassoulet van Castelnaudry (met gekruide worstjes en confit de canard)
Later in de namiddag gingen Louis en Gerlinde naar het museum, terwijl ma en ik ons overgaven aan de kunsten van een Franse coiffeur. 's Avonds kwamen we weer samen in het huisje voor een late broodmaaltijd want de schotel van de lunch had even tijd nodig om te verteren.
Zaterdag 14 juni
In de voormiddag togen we weer naar de markt op de Place Carnot (zaterdag is de belangrijkste marktdag en dus staan er die dag de meeste kramen) Ik had een Bolognaise gepland voor het diner en alweer vonden we de lekkerste groentjes. Er stond ook een grappig mannetje dat alleen maar ambachtelijke peperkoeken met allerlei verschillende smaakjes verkocht. Daaraan konden we niet voorbij!
In de namiddag besloten we een cruise te doen op het Canal du Midi. Dat is ook erkend door de unesco als werelderfgoed, want het dateert al van meer dan 300 jaar geleden en doorkruist Frankrijk van de Atlantische oceaan tot aan Narbonne waar het in de Middellandse zee uitkomt. We deden een rondtoer van ongeveer drie uur en gingen door twee sluizen die ons telkens ongeveer 4 meter hoger brachten (of lager op de terugtocht) Tijdens de terugweg stopten we nog aan een plaats waar in de winter het water tussen twee sluizen kan worden weggepompt. Zo loopt het kanaal leeg en kan de bodem worden opgeruimd zodat de boten in de zomer een goede doorgang hebben. Dit was een heel aangenaam, rustig uitstapje en bovendien nog leerrijk ook.
In afwachting van het diner (Bolognaise moet lang genoeg stoven om lekker te zijn) serveerde ik een aperitiefje op het pleintje voor ons huisje. We zaten daar heel gezellig op de banken rond het fonteintje (dat spijtig genoeg nog niet klaterde) met onze drankjes en knabbels tot de Bolo klaar was.
Zondag 15 juni
Vandaag sliepen we wat langer uit en gingen daarna op pad voor een wandeling rond l'ile. Heel mooie uitzichten op de stad in de verte en een afwisseling van oude bomen, akkers, wijngaarden enz... Heel afwisselend en aangenaam om te wandelen op aangelegde, maar niet te kunstmatige paden.
Rond half twee kwamen we uit aan de Vieux Pont en het restaurant Bellevue naast de rivier. Daar aten we een zeer smakelijke lunch voor we naar huis terugkeerden.
Maandag 16 juni
Ma en ik bleven vandaag thuis terwijl Louis en Gerlinde naar Narbonne spoorden om daar wat geschiedenis te gaan opsnuiven. Ons ma had echter wat rust nodig na de toch wel inspannende dagen die ze achter de rug had. Voor de lunch zakten we af naar de Place Carnot waar we een typische Zuidfranse bistro vonden: daar serveerden ze een lekkere dagschotel van ratatouille met een varkenshaasje en een sausje van geitenkaas. Laat in de namiddag klommen we toch nog even naar de Cité om even rond te kijken of we niet een of ander cadeautje voor Ewald, die tijdens onze afwezigheid voor de kat zorgt, konden vinden.
Dinsdag 17 juni
Na een rustige voormiddag waren ma en ik uitgenodigd voor de lunch door Louis en Gerlinde. We belandden terug in de Gargantua en besteedden daar onze namiddag aan gezellige babbels en lekker eten.
Woensdag 18 juni
Terugkeer zonder geschiedenis na het afscheid van 'ons huisje' en de vriendelijke madame Sheridan.
De foto's zoals gewoonlijk op http://picasaweb.google.nl/Linlin8574
