23 november 2008

De foto's zijn er

Al bijna een week weer in het land, nog wat last van jetlag, maar voor de rest tip top. De reis is echt reuze meegevallen: heel plezante groep, goede gids en chauffeur, goede hotels en veel interessants gezien en gehoord. Cuba is één en al geschiedenis en muziek, voor mij een onweerstaanbare mix.
Als je op de titel klikt, dan kan je de foto's zien. Ik heb er wat titeltjes onder gezet, zodat je weet waarover het gaat.
Veel plezier ermee...

14 november 2008

Cuba (slot)

Zo zijn we vanmiddag weer in Havana, na een heel toffe tour. Vandaag hebben we een sigarenfabriek bezocht in Santa Clara. Dat is ook de woonplaats van Che geweest en alles staat hier in het teken van hun grote held. Toen zijn lichaam in 1997 uit Bolivia is overgebracht, hebben ze het hier bijgezet in een groots en indrukwekkend monument ter zijner ere, net buiten de stad. Dat hebben we gisterenavond bij zonsondergang gezien, na een lange dag in de bus.
In Baracoa vonden we, naast Havana natuurlijk, onze highlight van de reis in een wandeling door het oerwoud, met bezoek aan enkele boeren en aan een bosklasje met zeven kinderen. Ze hebben daar wel, door middel van zonnepanelen, toegang tot computer, TV en video met educatieve programma´s. Interessant. Op het einde van onze tocht moesten we nog een rivier doorwaden, voor we aan ons eten (een heel varken aan het spit) toekwamen. Topdag!
De rest is voor later...

10 november 2008

Cuba vervolg

Hallo, hier ben ik weer na een gedwongen rustdag door orkaan Paloma die over het midden van het eiland raasde. Gelukkig zwakte hij af van kracht 4 (de zwaarste) naar kracht 2 voor hij Cuba raakte. Toch hadden we hier in Santiago de Cuba nog heel stevige wind en gietbuien vorige nacht en vandaag. Alberto, onze gids, had ons gezegd om vooral niet buiten te gaan kijken naar het natuurgeweld omdat je gemakkelijk door rondvliegend puin kan worden geraakt. Gelukkig liep het hier niet zo´n vaart, maar heftig was het wel.
Gelukkig zaten we niet meer in de bergen van de Sierra Maestre. Daar was het veel minder leuk geweest, omdat we daar in een soort kampement sliepen met betonnen huisjes (heel primitief)
Daar verbleven we na onze wandeling over het pad dat Fidel en zijn maten in 1956 volgden om aan de soldaten van Batista te ontsnappen. Ik heb alleen het eerste deel gedaan (tot aan de boederij van de boeren die Fidel hebben verstopt) want het tweede deel was voor mij, met mijn hoogtevrees niet te doen. Alberto, onze gids, bleef bij mij, terwijl de rest van de groep al de patriotische verhalen te horen kreeg van een plaatselijke gids. Ik had het meer over de bloemen en planten, die hier werkelijk heel weelderig groeien. Het is niet voor niets een tropisch oerwoud. Het bos staat vol met uit de kluiten gewassen kamerplanten. Heel raar was, door de naderende storm, meer dan 40 uur verder weg, dat de dieren geen piep meer gaven en zich al op veiliger plekken hadden verstopt. Geen beest, geen vogel te horen of te zien. Alleen een zeer dompige warmte, ondanks dat het maar 26 graden warm was.
Morgen reizen we af naar Baracoa. Ik zie wel wanneer ik nogeens kan schrijven. Groetjes voor nu.

06 november 2008

Eindelijk Cuba!

Ik wou al eerder in Havana een verhaaltje doorsturen, maar in het hotel kon ik daar niet aan mijn blog.
Havana was overweldigend, omdat het zo surrealistisch is. Aan de ene kant is oud Havana bijna in zijn oude staat hersteld met middelen van de unesco omdat deze plaats een erkend werelderfgoed is. Aan de andere kant zijn er gebouwen die letterlijk op instorten staan. Het heeft een aparte charme om een stad zo in verval te zien, maar om er dag in dag uit te leven is natuurlijk wel iets anders. In elk geval heb ik veel op terrasjes gezeten om de hitte weg te drinken en het straatleven is best de moeite van het afkijken waard.
Gisteren en eergisteren hebben we Trinidad verkend. Ook werelderfgoed en in volle verbouwing. Allemaal zeer kleurrijk, zowel de mensen als de huizen.
Vandaag zitten we in Camaguey en hebben we de stad verkend met driewielerfietsen, met chauffeur welteverstaan. Je zou wat zien als je mij op een fiets zette. We hadden veel bekijks van de plaatselijke bevolking en het was wel best grappig zon'n karavaan van fietsen na mekaar. We zijn immers met een groep van 15 man: van overal ter wereld.
Hier ga ik stoppen voor vandaag. Tot de volgende.
Wil je reageren, doe dit dan via deze blog, want ik kan niet aan mijn mails bij skynet.