Vandaag was het eindelijk de grote dag van de aanleg van de terrassen en het tuinpad. Gisteren zijn de voorbereidende werken beëindigd en vanmorgen om half negen kwam daar een monster van een machine de straat ingereden om de beton over ons dak te blazen door een pijp van wel 60 meter lang. Ik heb enkele van mijn foto's op volgende site gezet...
http://picasaweb.google.nl/Linlin8574/WerkenAanDeTuin
Vorig weekend hebben we ons weer goed geamuseerd tijdens de burenbarbecue. De foto's vind je op volgende site...
http://picasaweb.google.nl/Linlin8574/Barbecue2007
19 september 2007
06 juni 2007
Hier een voorsmaakje van de foto's uit China
Terug uit China na een alweer fantastische reis. Ik heb al wat fotootjes gesorteerd en uitgekozen, want de gehele oogst ligt rond de 1000 denk ik.
Ga naar deze site en kies bovenaan de diavoorstelling, dan heb je ook de volledige onderschriften.
Veel plezier ermee.
Je vindt de foto's via de link 'Foto's van reizen en evenementen'
Ga naar deze site en kies bovenaan de diavoorstelling, dan heb je ook de volledige onderschriften.
Veel plezier ermee.
Je vindt de foto's via de link 'Foto's van reizen en evenementen'
21 mei 2007
Shanghai
De reis naar Shanghai is vlot verlopen, met een korte stop in Kunming, maar geen overstap.
Eens op de luchthaven aangekomen, stond er een rij van ongeveer 400 meter te wachten op een taxi! Het duurde ongeveer een half uur voor ik aan de beurt was was en toen kwamen we op een van de ringwegen in een immense file terecht, waardoor een rit van 15 km een uur duurde. Ik had wel de tijd om de waanzinnige bouwwoede en de krankzinnige architecturale fantasieen te kunnen 'bewonderen' want de vlieghaven ligt in het midden van de stad.
In het hotel kennen ze geen yota Engels, alhoewel dit vermeld staat op hun website, maar vriendelijk zijn ze wel en met veel handen, voeten, mimiek en mijn boekje 'Wat en hoe in het Chinees' krijg ik toch wat ik nodig heb.
Die eerste avond had ik met een koppel Canadese medereizigers afgesproken om samen te gaan eten. Ze logeerden in het Peace Hotel (waar ik zelf had overwogen om te logeren), dat dus gesloten is! Ze zullen gelachen hebben, want ze kwamen aan rond zes uur in de avond en dan je hotel gesloten vinden...
Ik heb hen dan ook niet teruggevonden en ben dan een beetje gaan wandelen op de Bund, een soort Noorder- of Zuiderterras in Antwerpen, maar dan veel groter en met meer volk. Onderaan zijn geen hangars zoals bij ons, maar winkeltjes en eethuisjes. Aangezien ik die eerste avond de weg naar mijn hotel nog niet kon terugvinden, nam ik een taxi, die het al evenmin kon en die na een boze uitval van mij, dat hij de verkeerde richting uitging (ik wist echt wel in welke richting hij moest rijden) met de politie ging overleggen en me gelijk moest geven. Zal niet plezant geweest zijn voor die man, want gezichtsverlies is zowat het ergste wat je als Chinees kan overkomen. Op het einde van de rit wou hij niet eens betaald worden, maar ik heb hem toch wat me een eerlijke prijs leek, betaald.
Gisteren, zondag, ben ik met de metro naar het volkspark, Nanjing Road (de autovrije Meir van Shanghai) en de Bund bij daglicht geweest. De terugweg heb ik met een beetje zoeken gevonden, maar gemakkelijk is het stratenplan hier niet. Mij hotel ligt dan ook niet bij de andere toeristische plaatsen, maar in een volksbuurt.
Voila, hier ga ik het bij houden tot donderdag.
Groetjes.
Eens op de luchthaven aangekomen, stond er een rij van ongeveer 400 meter te wachten op een taxi! Het duurde ongeveer een half uur voor ik aan de beurt was was en toen kwamen we op een van de ringwegen in een immense file terecht, waardoor een rit van 15 km een uur duurde. Ik had wel de tijd om de waanzinnige bouwwoede en de krankzinnige architecturale fantasieen te kunnen 'bewonderen' want de vlieghaven ligt in het midden van de stad.
In het hotel kennen ze geen yota Engels, alhoewel dit vermeld staat op hun website, maar vriendelijk zijn ze wel en met veel handen, voeten, mimiek en mijn boekje 'Wat en hoe in het Chinees' krijg ik toch wat ik nodig heb.
Die eerste avond had ik met een koppel Canadese medereizigers afgesproken om samen te gaan eten. Ze logeerden in het Peace Hotel (waar ik zelf had overwogen om te logeren), dat dus gesloten is! Ze zullen gelachen hebben, want ze kwamen aan rond zes uur in de avond en dan je hotel gesloten vinden...
Ik heb hen dan ook niet teruggevonden en ben dan een beetje gaan wandelen op de Bund, een soort Noorder- of Zuiderterras in Antwerpen, maar dan veel groter en met meer volk. Onderaan zijn geen hangars zoals bij ons, maar winkeltjes en eethuisjes. Aangezien ik die eerste avond de weg naar mijn hotel nog niet kon terugvinden, nam ik een taxi, die het al evenmin kon en die na een boze uitval van mij, dat hij de verkeerde richting uitging (ik wist echt wel in welke richting hij moest rijden) met de politie ging overleggen en me gelijk moest geven. Zal niet plezant geweest zijn voor die man, want gezichtsverlies is zowat het ergste wat je als Chinees kan overkomen. Op het einde van de rit wou hij niet eens betaald worden, maar ik heb hem toch wat me een eerlijke prijs leek, betaald.
Gisteren, zondag, ben ik met de metro naar het volkspark, Nanjing Road (de autovrije Meir van Shanghai) en de Bund bij daglicht geweest. De terugweg heb ik met een beetje zoeken gevonden, maar gemakkelijk is het stratenplan hier niet. Mij hotel ligt dan ook niet bij de andere toeristische plaatsen, maar in een volksbuurt.
Voila, hier ga ik het bij houden tot donderdag.
Groetjes.
18 mei 2007
Lijiang
Hier ben ik weer.
De busreis van Dali naar Lijiang duurde amper 3 uur een half en was best aangenaam. Ik was de enige westerling en kreeg de ereplaats net achter de chauffeur, waardoor ik voldoende beenruimte had en een mooi uitzicht. Het uitzicht was soms wel beperkt tot 10 meter omdat we op de bergtoppen midden in de wolken zaten, maar voor de rest was het boeiend om te zien dat de boeren, in paarse, groene en blauwe regenjassen met ditto rubberlaarzen op hun velden stonden te werken of er geen spatje regen viel.
Het hotel in Lijiang is gelegen bovenop een heuvel, met uitzicht op de oude stad en is eveneens in paviljoenen opgedeeld, maar er is minder tuin dan in Dali.
Lijiang heeft 4 dagen lang in de wolken gelegen en het bleef maar regenen: moessonregen, dus non-stop en met bakken viel het uit de hemel.
Toch af en toe even buiten naar het stadje geweest, maar leuk was anders.
Ondanks dit natte gedoe, was de plaats overstroomd door Chinese toeristen, die allemaal achter gekleurde vlaggetjes aanhossen. Ik zocht mijn heil dan maar in de woonstraten, waar het minstens even typisch is, maar waar die meutes niet komen.
Zoals gedacht, kwam de rest van de groep, zwaar gedesillusioneerd terug van de gorge na 2 uur wandelen. Ze waren juist aan de eerste stop geraakt, hadden daar overnacht en moesten toen terugkeren wegens te gevaarlijk.
We gingen dan maar hun verdriet wegeten en -drinken in de restaurantstraat van Lijiang. Dat is een ongelooflijk lawaaierig gedoe, omdat elk restaurant klanten probeert te lokken door zangers voor de deur te zetten, die tegen mekaar op traditionele liedjes zingen.
Ondanks het kabaal was het toch wel een leutige boel.
Bovendien is het stadje 's avonds feeriek verlicht en is het er even druk als in de dag.
Morgen vertrek ik naar mijn laatste stop in China: Shangai.
Groetjes en tot spoedig ziens.
De busreis van Dali naar Lijiang duurde amper 3 uur een half en was best aangenaam. Ik was de enige westerling en kreeg de ereplaats net achter de chauffeur, waardoor ik voldoende beenruimte had en een mooi uitzicht. Het uitzicht was soms wel beperkt tot 10 meter omdat we op de bergtoppen midden in de wolken zaten, maar voor de rest was het boeiend om te zien dat de boeren, in paarse, groene en blauwe regenjassen met ditto rubberlaarzen op hun velden stonden te werken of er geen spatje regen viel.
Het hotel in Lijiang is gelegen bovenop een heuvel, met uitzicht op de oude stad en is eveneens in paviljoenen opgedeeld, maar er is minder tuin dan in Dali.
Lijiang heeft 4 dagen lang in de wolken gelegen en het bleef maar regenen: moessonregen, dus non-stop en met bakken viel het uit de hemel.
Toch af en toe even buiten naar het stadje geweest, maar leuk was anders.
Ondanks dit natte gedoe, was de plaats overstroomd door Chinese toeristen, die allemaal achter gekleurde vlaggetjes aanhossen. Ik zocht mijn heil dan maar in de woonstraten, waar het minstens even typisch is, maar waar die meutes niet komen.
Zoals gedacht, kwam de rest van de groep, zwaar gedesillusioneerd terug van de gorge na 2 uur wandelen. Ze waren juist aan de eerste stop geraakt, hadden daar overnacht en moesten toen terugkeren wegens te gevaarlijk.
We gingen dan maar hun verdriet wegeten en -drinken in de restaurantstraat van Lijiang. Dat is een ongelooflijk lawaaierig gedoe, omdat elk restaurant klanten probeert te lokken door zangers voor de deur te zetten, die tegen mekaar op traditionele liedjes zingen.
Ondanks het kabaal was het toch wel een leutige boel.
Bovendien is het stadje 's avonds feeriek verlicht en is het er even druk als in de dag.
Morgen vertrek ik naar mijn laatste stop in China: Shangai.
Groetjes en tot spoedig ziens.
15 mei 2007
Landelijk China
Hier ben ik weer. Ik ben nu in Dali, een plaatsje in de bergen, maar wel behoorlijk toeristisch. Het regent al sinds we hier aankwamen 2 dagen geleden.
Maar laat ik gewoon even voortvertellen waar ik gebleven was. In Yangshuo hebben we 's avonds een plaatselijke maaltijd gegeten met, jawel, honden- en slangenvlees. Het stoofpotje van hond had niet lang genoeg gestoofd of anders was het een oude hond. Ik ben niet onder de indruk van de culinaire waarde van dit ingredient, in tegenstelling tot de slang. Die zagen we slachten en villen. Denk daarbij maar aan de manier waarop bij ons traditioneel paling wordt klaargemaakt! Met wat groentjes en saus geroerbakt, mmm, lekker.
De volgende morgen konden we kiezen om een of andere cursus te volgen. We waren met 8 voor de kookcursus en we bakten het een hele morgen gaar, nadat we eerst een kijkje op de markt namen om te zien welke vreemdsoortige ingredienten daar te vinden zijn.
We maakten zoetzure varkenslapjes, een aubergineschotel en kip met pindas. Nadat de schotel klaar was, mochten we ons eigen brouwsel opeten. We hebben genoten, want het was allemaal even lekker door de goeie instructies van onze lerares-kok.
In de namiddag vlogen we dan naar Kunming, een hoogbouwstad op weg naar Dali. Daar was niets te zien en bovendien begon het daar serieus te regenen. Alleen het eten was er naar gewoonte weer heel lekker. We hadden daar een hele dag omdat de trein naar Dali pas om 10 uur 's avonds vertrok.
De volgende morgen boekten we in in het MCA-hotel van Dali. Alle kamers zien uit op mooi aangelegde tuinen, maar het regende dat het goot en het was ook behoorlijk koud, zodat we weinig plezier hadden van de tuin.
We gingen wel in het stadje wandelen, maar door het slechte weer zijn ook alle bewoners ingeduffeld en was er dus weinig te zien van traditionele kleding. Spijtig.
Maandag was er een uitstap gepland naar een naburig dorp, waar de markt echt de moeite waard moest zijn qua klederdracht, maar ook daar was niet veel van te zien.
Vandaag vertrek ik dus in mijn eentje met de bus naar Lijiang, de laatste stop van de georganiseerde reis. De anderen gaan de trekking door Tiger Leaping Gorge aanpakken, alhoewel het er met z'n pootjes uithangt of ze hem helemaal kunnen uitmaken met de regen.
So far so good.
Tot de volgende.
Maar laat ik gewoon even voortvertellen waar ik gebleven was. In Yangshuo hebben we 's avonds een plaatselijke maaltijd gegeten met, jawel, honden- en slangenvlees. Het stoofpotje van hond had niet lang genoeg gestoofd of anders was het een oude hond. Ik ben niet onder de indruk van de culinaire waarde van dit ingredient, in tegenstelling tot de slang. Die zagen we slachten en villen. Denk daarbij maar aan de manier waarop bij ons traditioneel paling wordt klaargemaakt! Met wat groentjes en saus geroerbakt, mmm, lekker.
De volgende morgen konden we kiezen om een of andere cursus te volgen. We waren met 8 voor de kookcursus en we bakten het een hele morgen gaar, nadat we eerst een kijkje op de markt namen om te zien welke vreemdsoortige ingredienten daar te vinden zijn.
We maakten zoetzure varkenslapjes, een aubergineschotel en kip met pindas. Nadat de schotel klaar was, mochten we ons eigen brouwsel opeten. We hebben genoten, want het was allemaal even lekker door de goeie instructies van onze lerares-kok.
In de namiddag vlogen we dan naar Kunming, een hoogbouwstad op weg naar Dali. Daar was niets te zien en bovendien begon het daar serieus te regenen. Alleen het eten was er naar gewoonte weer heel lekker. We hadden daar een hele dag omdat de trein naar Dali pas om 10 uur 's avonds vertrok.
De volgende morgen boekten we in in het MCA-hotel van Dali. Alle kamers zien uit op mooi aangelegde tuinen, maar het regende dat het goot en het was ook behoorlijk koud, zodat we weinig plezier hadden van de tuin.
We gingen wel in het stadje wandelen, maar door het slechte weer zijn ook alle bewoners ingeduffeld en was er dus weinig te zien van traditionele kleding. Spijtig.
Maandag was er een uitstap gepland naar een naburig dorp, waar de markt echt de moeite waard moest zijn qua klederdracht, maar ook daar was niet veel van te zien.
Vandaag vertrek ik dus in mijn eentje met de bus naar Lijiang, de laatste stop van de georganiseerde reis. De anderen gaan de trekking door Tiger Leaping Gorge aanpakken, alhoewel het er met z'n pootjes uithangt of ze hem helemaal kunnen uitmaken met de regen.
So far so good.
Tot de volgende.
10 mei 2007
Al een heel eind verder
Vandaag ben ik al in het midden van de trip, maar ik zag geen kans om wat bij te schrijven. Hier gaan we dan...
Na Peking reisden we in de nachttrein naar Xi'an, waar we om 7 uur in de morgen aankwamen en meteen naar de terracotta krijgers werden versast in een klaarstaande bus. Zo waren we ter plaatse voor de grote meutes afkwamen. Remember, het is hier nog altijd meivakantie en dan trekken alle Chinezen er met de familie opuit. Zelfs bij aankomst voor acht uur (openingsuur) stonden er toch al een groep of 10 te wachten. Toch konden we bij de eerste en belangrijkste put heel goed alles zien, voor zover dat mogelijk is op minstens 5 meter afstand. Je ziet dan alleen het grote beeld en je mist de details die deze vondst zo uniek maken. Het was goed, maar ik had er toch meer van verwacht.
Tegen dat we de 360 graden rondom film hadden gezien, was de site zo volgelopen, dat ik het ervan op mijn zenuwen kreeg en rustig onder een parasol het gewemel ging afzien.
De stad Xi'an was voor mij veel meer een hoogtepunt, zeker het nachtleven. Heel de oude stad is ommuurd en daarbinnen is heel wat van de oude sfeer bewaard, zeker in de moslimstraten. We aten daar met de groep een hotpot diner. Dit is een soort fondue in bouillon, waar je zelf je ingredienten kiest. Elk ingredient steekt op een bamboestokje en bij de afrekening worden de stokjse geteld. Onze groep van 15 had er net geen 400! Daarna wandeleden we door de zeer levendige straten naar Old Henry's bar waar we ons in het nachtleven stortten.
De volgende dag ging het alweer verder naar de cruiseboot op de Yangtse. Daarvoor moesten we weer op de nachttrein, met daarna een busrit van een uur of vier. We waren echter ruim op tijd voor de lunch. Terwijl we in de eetzaal aan de lunch zaten, zagen we dat aan beide zijden van de boot hoge muren oprezen. De muren van de eerste sluis over de enorme drieklovendam. In het totaal werd de boot via 5 sluizen 110 meter hoger over de dam gebracht. Dit duurde het grootste deel van de middag, maar we zaten op het voordek op de eerste rij om de grote poorten naar de volgende sluis te zien opengaan. Indrukwekkend.
De kamers aan boord waren echte hotelkamers, geen kajuiten, met full size badkamers en alles erop en eraan.
De eerste avond gaf de kapitein een speech en daarna was het captain's dinner en dans in de ballroom. Lekker eten in de vorm van een Chinees banket met een stuk of 15 schotels, die een na een werden aangebracht.
De volgende morgen moesten we al vroeg op om een excursie te maken op de Shennong river. Het eerste deel deden we in de kleine ferryboot, maar toen het water te ondiep werd, stapten we over in platbodems, die eerst geroeid werden door 4 roeiers, maar daarna vanop de oever door die gasten werden voortgesleept. Je zou er medelijden mee krijgen, dat dit in deze eeuw nog bestaat, maar de mensen die dit nu doen voor de toeristen, deden dit enkele jaren geleden met goederen. Ze zouden dit werk niet willen opgeven en daarom heeft men de optie van het toerisme gekozen.
De volgende dag moesten we zo mogelijk nog vroeger op om de ghost city van Fengdu te zien. Dit is een boeddhistisch tempelcomplex dat gewijd is aan de hel en de geestenwereld. Dit is een zeer uitzonderlijk thema in het boeddhisme en het was dan ook een bijzondere belevenis. Zeker de moeite waard.
In de namiddag leerden we Majong spelen en we hielden ons daarmee een paar uur zoet.
Rond 11 uur kwamen we in de haven van Chonqing aan, waar we de volgende dag van boord gingen.
Hier namen we het vliegtuig naar Guilin, vanwaar we naar Yangzhou verder reden met de bus. Yangzhou is meer mijn idee van China dan wat we hiervoor zagen. Het had meer het karakter van de plaatsen waar we vorig jaar zijn geweest. Wandel ik daar vanmorgen door de straat, hoor ik daar iemand (niet van onze groep) mijn naam roepen ... bleek het Trish, een van de reisleidsters van vorig jaar te zijn. Wij dronken natuurlijk een glas op het blije weerzien en konden heel wat bijpraten.
Zo hier hou ik het bij voor vandaag.
Na Peking reisden we in de nachttrein naar Xi'an, waar we om 7 uur in de morgen aankwamen en meteen naar de terracotta krijgers werden versast in een klaarstaande bus. Zo waren we ter plaatse voor de grote meutes afkwamen. Remember, het is hier nog altijd meivakantie en dan trekken alle Chinezen er met de familie opuit. Zelfs bij aankomst voor acht uur (openingsuur) stonden er toch al een groep of 10 te wachten. Toch konden we bij de eerste en belangrijkste put heel goed alles zien, voor zover dat mogelijk is op minstens 5 meter afstand. Je ziet dan alleen het grote beeld en je mist de details die deze vondst zo uniek maken. Het was goed, maar ik had er toch meer van verwacht.
Tegen dat we de 360 graden rondom film hadden gezien, was de site zo volgelopen, dat ik het ervan op mijn zenuwen kreeg en rustig onder een parasol het gewemel ging afzien.
De stad Xi'an was voor mij veel meer een hoogtepunt, zeker het nachtleven. Heel de oude stad is ommuurd en daarbinnen is heel wat van de oude sfeer bewaard, zeker in de moslimstraten. We aten daar met de groep een hotpot diner. Dit is een soort fondue in bouillon, waar je zelf je ingredienten kiest. Elk ingredient steekt op een bamboestokje en bij de afrekening worden de stokjse geteld. Onze groep van 15 had er net geen 400! Daarna wandeleden we door de zeer levendige straten naar Old Henry's bar waar we ons in het nachtleven stortten.
De volgende dag ging het alweer verder naar de cruiseboot op de Yangtse. Daarvoor moesten we weer op de nachttrein, met daarna een busrit van een uur of vier. We waren echter ruim op tijd voor de lunch. Terwijl we in de eetzaal aan de lunch zaten, zagen we dat aan beide zijden van de boot hoge muren oprezen. De muren van de eerste sluis over de enorme drieklovendam. In het totaal werd de boot via 5 sluizen 110 meter hoger over de dam gebracht. Dit duurde het grootste deel van de middag, maar we zaten op het voordek op de eerste rij om de grote poorten naar de volgende sluis te zien opengaan. Indrukwekkend.
De kamers aan boord waren echte hotelkamers, geen kajuiten, met full size badkamers en alles erop en eraan.
De eerste avond gaf de kapitein een speech en daarna was het captain's dinner en dans in de ballroom. Lekker eten in de vorm van een Chinees banket met een stuk of 15 schotels, die een na een werden aangebracht.
De volgende morgen moesten we al vroeg op om een excursie te maken op de Shennong river. Het eerste deel deden we in de kleine ferryboot, maar toen het water te ondiep werd, stapten we over in platbodems, die eerst geroeid werden door 4 roeiers, maar daarna vanop de oever door die gasten werden voortgesleept. Je zou er medelijden mee krijgen, dat dit in deze eeuw nog bestaat, maar de mensen die dit nu doen voor de toeristen, deden dit enkele jaren geleden met goederen. Ze zouden dit werk niet willen opgeven en daarom heeft men de optie van het toerisme gekozen.
De volgende dag moesten we zo mogelijk nog vroeger op om de ghost city van Fengdu te zien. Dit is een boeddhistisch tempelcomplex dat gewijd is aan de hel en de geestenwereld. Dit is een zeer uitzonderlijk thema in het boeddhisme en het was dan ook een bijzondere belevenis. Zeker de moeite waard.
In de namiddag leerden we Majong spelen en we hielden ons daarmee een paar uur zoet.
Rond 11 uur kwamen we in de haven van Chonqing aan, waar we de volgende dag van boord gingen.
Hier namen we het vliegtuig naar Guilin, vanwaar we naar Yangzhou verder reden met de bus. Yangzhou is meer mijn idee van China dan wat we hiervoor zagen. Het had meer het karakter van de plaatsen waar we vorig jaar zijn geweest. Wandel ik daar vanmorgen door de straat, hoor ik daar iemand (niet van onze groep) mijn naam roepen ... bleek het Trish, een van de reisleidsters van vorig jaar te zijn. Wij dronken natuurlijk een glas op het blije weerzien en konden heel wat bijpraten.
Zo hier hou ik het bij voor vandaag.
30 april 2007
De eerste dagen
Hi, allemaal,
Gearriveerd en geinstalleerd. De eerste dag niet veel uitgespookt, behalve wat in de buurt van het hotel rondgehost: op het straatmarktje heerlijke aardbeien gekocht, een uurtje op het internet gezeten en gegeten in een plaatselijk restaurantje. Hilarisch! Met mijn boekje in de hand kreeg ik uiteindelijk een heerlijk schoteltje varkenslapjes met groenten. Gisteren bracht ik een bezoek aan de tempel van de hemel. Het heeft wel even geduurd voor ik ter plaatse was, omdat heel de buurt waar ik volgens het plan doorheen moest om rechtstreeks op de juiste plaats te komen, afgebroken was. Alles gewoon platgegooid! Kilometerslange schuttingen errond met heel cynisch foto's erop van wat ze hebben vernield. Ze maken daar gewoon het hart van hun stad kapot. Uiteindelijk had ik de grote boog errond gemaakt, maar toen was het al 1 uur, dus grollende beer had het hoogste woord. Ik een mooi restaurant binnen en zoet-zure vis gegeten voor 3 euro. Toen was ik al dicht in de buurt van de tempel, maar ik kwam voorbij een reflexologie centrum dat er wel goed uitzag, dus heb ik daar nog een uur met mijn voeten laten spelen. Toen ik erbuiten kwam, kon ik wel dansen, zo lichtvoetig was ik. In gedachten huppelde ik naar het park bij de tempel en daar was het helemaal fantastisch: pergolas overgroeid met bloeiende wisterias, eeuwenoude bomen die uit een wolk van paarse bloemen groeien, mensen die muziek maken en zingen... de tempel, anders indrukwekkend genoeg, verzonk bijna in het niet bij deze atmosfeer. Terug in het hotel maakte ik kennis met Rachel, een Engelse van iets meer dan 20 jaar en we spraken af om vandaag samen op stap te gaan. Dan zag ik ook nog onze reisleidster en we lagen bijna in een deuk toen bleek dat ik op 'De lange mars' van vorig jaar zat bij 'Thet group from hell' Ze heeft onze exploten van nabij gevolgd via de SMS'jes die onze reisleidster van vorig jaar haar stuurde. Die reis is een klassieker, maar gelukkig kom ik er goed uit! Uitspraak van Lochie (reisleidster dit jaar) 'Dan ben jij die Belgische, de enige normale van de groep uit de hel en toen kregen we allebei een lachkramp. Vandaag met Rachel naar de Lamatempel (prachtig complex), de hutongs en het paleis van prins Gong. Geluncht op een terrasje aan het meer dat ik vorig jaar heb ontdekt. Grappig om het komen en gaan op straat te volgen met ware opstoppingen, niet van auto's maar van riksja's. Vanavond leer ik de rest van de groep kennen. Ben eens benieuwd. Meer nieuws later.
Gearriveerd en geinstalleerd. De eerste dag niet veel uitgespookt, behalve wat in de buurt van het hotel rondgehost: op het straatmarktje heerlijke aardbeien gekocht, een uurtje op het internet gezeten en gegeten in een plaatselijk restaurantje. Hilarisch! Met mijn boekje in de hand kreeg ik uiteindelijk een heerlijk schoteltje varkenslapjes met groenten. Gisteren bracht ik een bezoek aan de tempel van de hemel. Het heeft wel even geduurd voor ik ter plaatse was, omdat heel de buurt waar ik volgens het plan doorheen moest om rechtstreeks op de juiste plaats te komen, afgebroken was. Alles gewoon platgegooid! Kilometerslange schuttingen errond met heel cynisch foto's erop van wat ze hebben vernield. Ze maken daar gewoon het hart van hun stad kapot. Uiteindelijk had ik de grote boog errond gemaakt, maar toen was het al 1 uur, dus grollende beer had het hoogste woord. Ik een mooi restaurant binnen en zoet-zure vis gegeten voor 3 euro. Toen was ik al dicht in de buurt van de tempel, maar ik kwam voorbij een reflexologie centrum dat er wel goed uitzag, dus heb ik daar nog een uur met mijn voeten laten spelen. Toen ik erbuiten kwam, kon ik wel dansen, zo lichtvoetig was ik. In gedachten huppelde ik naar het park bij de tempel en daar was het helemaal fantastisch: pergolas overgroeid met bloeiende wisterias, eeuwenoude bomen die uit een wolk van paarse bloemen groeien, mensen die muziek maken en zingen... de tempel, anders indrukwekkend genoeg, verzonk bijna in het niet bij deze atmosfeer. Terug in het hotel maakte ik kennis met Rachel, een Engelse van iets meer dan 20 jaar en we spraken af om vandaag samen op stap te gaan. Dan zag ik ook nog onze reisleidster en we lagen bijna in een deuk toen bleek dat ik op 'De lange mars' van vorig jaar zat bij 'Thet group from hell' Ze heeft onze exploten van nabij gevolgd via de SMS'jes die onze reisleidster van vorig jaar haar stuurde. Die reis is een klassieker, maar gelukkig kom ik er goed uit! Uitspraak van Lochie (reisleidster dit jaar) 'Dan ben jij die Belgische, de enige normale van de groep uit de hel en toen kregen we allebei een lachkramp. Vandaag met Rachel naar de Lamatempel (prachtig complex), de hutongs en het paleis van prins Gong. Geluncht op een terrasje aan het meer dat ik vorig jaar heb ontdekt. Grappig om het komen en gaan op straat te volgen met ware opstoppingen, niet van auto's maar van riksja's. Vanavond leer ik de rest van de groep kennen. Ben eens benieuwd. Meer nieuws later.
06 februari 2007
Mijn scholen
Zopas een artikelke gelezen over een oud-leerlingensite. Ik heb me ingeschreven en wat blijkt: ik heb al een viertal oud-studiegenoten teruggevonden. De site bestaat echter nog maar sinds eind december, dus kunnen er nog heel wat teruggevonden kennissen bijkomen.
Ben echt eens benieuwd!
Bij de links "Mijn scholen" kan je zelf naar deze plezante site doorschakelen.
Ben echt eens benieuwd!
Bij de links "Mijn scholen" kan je zelf naar deze plezante site doorschakelen.
16 januari 2007
Terug naar China
Ja, beste vrienden, ik ben in mei 2007 weer terug in China.
Deze keer zie ik eindelijk 'De Muur' en het terracotta leger, maar ook de kleinere steden van de minderheden in het zuidwesten staan weer op het programma. Na de Zuang, Dong en Miao vorig jaar, zie ik dit jaar de Dai en de Naxi. De wandeltocht in de Tijgersprongkloof ga ik niet meedoen vanwege mijn hoogtevrees, maar de cruise op de Yangtse belooft ook.
Het hele reisprogramma staat in detail (in het Engels) onder de link 'Reis doorheen China in 2007'
Deze keer zie ik eindelijk 'De Muur' en het terracotta leger, maar ook de kleinere steden van de minderheden in het zuidwesten staan weer op het programma. Na de Zuang, Dong en Miao vorig jaar, zie ik dit jaar de Dai en de Naxi. De wandeltocht in de Tijgersprongkloof ga ik niet meedoen vanwege mijn hoogtevrees, maar de cruise op de Yangtse belooft ook.
Het hele reisprogramma staat in detail (in het Engels) onder de link 'Reis doorheen China in 2007'
Abonneren op:
Posts (Atom)